این سایت در حال تکمیل است در موقع تکمیل سایت ازاین سایت بازدید فرمائید
نتایج یک مطالعه کوچک نشان میدهد انتخاب اسباببازیهای سنگینتر به بهبود تناسب اندام کودکان کمک میکند.
به
گزارش رویترز هلث از نیویورک، دکتر “جان سی.اوزمون” از دانشگاه ایالت
“ایندیانا” و همکارانش در مطالعه خود نوشتند: “این مطالعه راه چارهای برای
روند کنونی کاهش سلامت کودکان فراهم میکند.
هرچند این کار راه حل مشکل چاقی کودکان نیست ، اما میتواند تاثیر مثبتی در این زمینه داشته باشد.
گزارشهای
مختلف نشانگر فواید فعالیت بدنی در تناسب اندام و بهبود فعالیت دستگاههای
قلبی عروقی و اسکلتی، ضربان قلب، فشار خون و میزان کلسترول خوب HDLاست.
مطالعات نشان دادهاند فعالیت بدنی با بزرگتر شدن کودکان کمتر میشود.
هدف
از این تحقیق کشف این نکته بود که آیا تحرک بدنی کودکان را میتوان با
ایجاد کمی تغییر در برخی فعالیتهای عادی آنها مانند استفاده از اسباب
بازیهای سنگینتر به هنگام بازی یا آموزش افزایش داد یا خیر.
گروه
اوزمون نتیجه گرفتند: ” استفاده از اشیای سنگین تر به هنگام بازی یا آموزش
فرصتی برای افزایش فعالیت کودکان و در نتیجه بهبود تناسب اندام آنها فراهم
میکند.
این اسباب بازیها همچنین در کودکان مبتلا به فلج مغزی یا
نشانگان داون که قدرت بدنی کمتری دارند میتواند کاربرد درمانی داشته باشد.
با این حال دو مسئله طراحی و ایمنی اسباب بازیهای سنگین و دیگر
علاقمندی کودکان برای بازی با این گونه اسباببازیها باید مورد بررسی قرار
گیرد.
اوزمون با ابراز نگرانی در مورد ایمنی اسباببازیهای سنگین گفت در حال حاضر استفاده از آنها را به والدین توصیه نمیکند.
وی گفت والدین میتوانند به محیط بازی کودک و انجام بازیهایی فکر کنند که نیاز به فعالیت بدنی بیشتری دارد.
یافتههای این مطالعه در کنگره بینالمللی فعالیت بدنی و بهداشت عمومی مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری در ماه آوریل ارائه شد.
ایسکانیوز – دانشمندان موفق شدند که توسط یک اسکن پزشکی دلیل مرگ و میر در کودکان با قلب ضعیف را بفهمند.
به
گزارش سرویس علمی پژوهشی ایسکانیوز به نقل از بیبیسی، این اسکن بافتهای
زخمی، آسیب دیده را نشان میدهد و به پزشکان یک اخطار مهم حاکی از گشاد
شدن مجراهای قلبی یا DCM ارایه میدهد.
در DCM قلب ضعیف گشته و بزرگ
میشود و نمیتواند خون را به طور مناسب پمپاژ کند.این عارضه رایجترین
بیماری ماهیچهای قلب در هر سنینی است و اکثر کسانی که به دلیل این بیماری
جان خود را از دست میدهند، کودکان هستند.
یک روش جدید که توسط پزشکان
قلب بیمارستان brompton پایهگذاری شده شامل تزریق یک ماده رنگی به نام
gadolinium در سیاهرگ بیماران است. پس از این تزریق از بیماران MRI به عمل
میآید این ماده در کنار بافت زخمی میماند و خاصیت مغناطیسی آن باعث
میشود که بافت زخمی در هنگام اسکن شفاف شده و به راحتی قابل تشخیص باشد.
بااین روش پزشکان میتوانند به راحتی در زمان های لازم به بیماران سرویس
رسانی کنند. همچنین تشخیص اینکه آیا بیمار نیاز به دارو دارد یا پیوند قلبی
میسر میگردد
کودکان باید بسیار زود به دندانپزشکی برده شوند،بسیار خوب است که
اولین معاینات دندانپزشکی کودک در حدود سن یک سالگی و به منظور آشنایی
کودک با محیط دندانپزشکی،معاینه اولیه و آشنایی والدین با روشهای
بهداشتی انجام شود. در این معاینات که معمولا کودک در آغوش یکی از والدین،
بر روی صندلی دندانپزشکی قرار میگیرد، بدون آنکه درد و ناراحتی داشته
باشد، دیدار با دندانپزشک را نوعی برخورد جالب و شاد تلقی خواهد کرد و این
آشنایی، خاطره خوبی را از محیط دندانپزشکی برای کودک ایجاد میکند.
کودکان باید لااقل هر 6 ماه یکبار توسط دندانپزشک معاینه شوند.
اولین ملاقات کودک با دندانپزشک
اولین
ملاقات کودک با دندانپزشک بسیار مهم است. این ملاقات باید بسیار زود، قبل
از آنکه کودک درد و ناراحتی داشته باشد و تنها برای آشنایی و آموزش انجام
شود. دندانپزشکی را برای کودکتان انتخاب کنید که مهربان و صبور باشد، به
کودکتان در یک مطب عجیب و غریب دندانپزشکی آرامش ببخشد و به کودکان
علاقهمند باشد. قبل از آنکه کودکتان را به دندانپزشکی ببرید، باید او را
آماده کنید، با او صحبت کنید و درباره رفتن به دندانپزشکی برای او توضیح
دهید اما از جزئیات، حرفی به میان نیاورید. به او نگویید که <ترس>
ندارد و یا دندانپزشک تو را <اذیت> نمیکند. زیرا بیان این کلمات
کودکتان را حساس میکند. مراقب باشید که از تجربیات ناخوشایند خود در مطب
دندانپزشکی حرفی به میان نیاورید. به او تاکید کنید که این معاینه برای
سلامت دندانها و لثههای تو لازم است. به کودک دروغ نگویید. دندانپزشک،
کودکان بسیار کوچک را، هنگامی که در آغوش مادر هستند معاینه میکند. در
مورد بچههای بزرگتر، ممکن است دندانپزشک از شما بخواهد که از اتاق
معاینه خارج شوید. بهتر است برای کسب نتیجه بهتر با دندانپزشک کودکتان
همکاری کنید
براساس جدیدترین بررسی ها و تحقیقات انجام شده ، کودکان آسیایی در معرض
خطر جدی کمبود ویتامین D هستند.به گفته محققان انگلیسی ، این کمبود در حالی
در کودکان آسیایی مشاهده می شود که دولتهای این کشورها براحتی و با کمترین
هزینه ممکن می توانند از بروز این مشکلات پیشگیری کنند. به طور کلی
ویتامین ها مواد آلی و پیچیده ای هستند که مقدار کمی از آنها برای انجام
بسیاری از اعمال بدن لازم است.
معمولا فقط چند میلی گرم و یا حتی
میکروگرم از ویتامین ها برای تامین نیازهای روزانه کافی است و این مقدار کم
برای سلامتی بدن انسان بسیار ضروری است.
ویتامین ها عملکردهای مختلفی
در بدن دارند، برخی از آنها جزو مهم و ضروری آنزیم ها هستند و برخی دیگر
نوعی آنتی اکسیدان هستند که از صدمه رساندن اکسیژن به بدن جلوگیری می کنند و
ویتامین D هم به عنوان یک حفاظت کننده هورمونی عمل می کند. اگر به هر علت ،
مانند رژیم غذایی نادرست یا تغذیه غلط و شرایط جسمانی نامطلوب ویتامین به
مقدار کافی به بدن نرسد، برخی علایم مریضی ظاهر می شوند و می توانند به
بیماری های ناشی از کمبود ویتامین منجر شوند. البته ویتامین D از طریق
دیگری هم وارد بدن انسان می شود، در واقع تابش اشعه ماورای بنفش روی پوست
یکی از منابع اصلی تامین کننده آن است.
ویتامین D به صورت طبیعی و به
هنگام قرار گرفتن فرد در معرض تابش نور خورشید در پوست انسان تولید می شود و
علاوه بر این در زمان غیاب نور خورشید، افراد می توانند با مصرف مواد
غذایی از قبیل کره نباتی ، ماهی های روغنی و گوشت نیاز بدن خود را به این
مکمل غذایی مرتفع کنند.
ویتامین D برای استحکام بافت استخوان ها بسیار
ضروری است و کمبود آن در کودکان به نرمی استخوان ، مشکلات و نگرانی ، توقف
رشد و در بزرگسالان به درد و ضعف عضلات منجر می شود. ضمن آن که می تواند با
بروز فشار خون بالا، دیابت و ابتلا به انواع سرطان ها، سلامت فرد را به
صورت جدی به خطر بیندازد. این در حالی است که افرادی که دارای پوستهای تیره
تری هستند، در ریسک بیشتری برای کمبود ویتامین D قرار دارند ؛ چراکه
افزایش رنگدانه های پوست باعث کاهش ظرفیت تولید و نگهداری این نوع ویتامین
در بدن می شود.
دانشمندان و متخصصان بیمارستانی در شمال انگلستان برای
آن که کمبود ویتامین D در کودکان و عوامل ایجادکننده آن را به صورت دقیق
بررسی کنند، از سال 1994تا 2005 روی 14 بیمار که علایم کمبود این ویتامین
کاملا در آنها مشهود بود، تحقیقات گسترده ای را شروع کردند.
البته از
میان این کودکان 13 نفر آسیایی بودند که به نوعی افزایش قابل توجه عوارض
ناشی از این کمبود را در کودکان این قاره بخوبی نشان می دهد.
مجری این
طرح معتقد است این افزایش بسیار چشمگیر است به طوری که سرعت رشد آن از یک
نفر از هر 923 کودک به یک نفر از هر 117 کودک تغییر کرده است. حال آن که به
کمک روشهای پیشگیری کننده علاوه بر کاهش چشمگیر هزینه های درمانی ، مشکلات
گسترده حاصل از کمبود ویتامین D به صورت کامل برطرف می شوند؛ در نتیجه
مطمئنا می توان با مدیریت صحیح بر غنی سازی ویتامین در میان کودکان اقدام
کرد و از آنجایی که این مشکلات بیشتر در سنین اولیه زندگی کودکان تاثیرگذار
هستند، باید به کودکان آسیایی زیر 2سال منابع غنی ویتامین D ارائه شوند.
البته این مشکل پس از کودکان آسیایی در کودکان آفریقایی وآفریقایی -
امریکایی هم به صورت کاملا محسوس دیده می شود.
در این میان نباید
فراموش کنیم که میزان ویتامین D مناسب و مفید در یک محدوده مشخص قرار دارد
که باید از سوی متخصصان تعیین شود و در صورت مصرف بیش از حد این ویتامین
مشکلات جدی دیگری در فرد بروز می یابد
احتمالا ً هرپدر و مادرى سناریوى زیر را تاکنون تجربه کرده است: شما
نیمه شب از خواب بیدار و متوجه مى شوید که فرزندتان در حالى که عرق کرده،
سرخ شده و دماى بدنش بالا رفته، کنار تخت شما ایستاده است. بلافاصله دچار
تردید مى شوید که آیا کودک شما تب دارد؟ مطمئن نیستید که چه اقداماتى باید
انجام دهید. آیا باید درجه بگذارید یا با پزشکش تماس بگیرید؟ حتى اگر فرزند
شما تب داشته باشد، زیاد موضوع حادى نیست، زیرا تب به تنهایى مشکلى ایجاد
نمى کند و آسیبى به بدن نمى رساند بلکه چیز خوبى است زیرا بدین معنا است که
بدن در حال مبارزه با عفونت ها است.
بنابراین همه تب ها احتیاج به
درمان ندارند. اما تب شدید و خیلى بالا مى تواند باعث جرقه مشکلات شدیدى در
کودک شما شود مثل خشک شدن آب بدنش.
اما مراحلى وجود دارد که شما براى
تحمل پذیر شدن این حالت براى کودکتان مى توانید انجام دهید. در اینجا ما به
شما مى گوییم: چه موقع باید با پزشک مشورت کنید؟ چگونه درجه تب را اندازه
گیرى و درمان کنید.
تب چیست؟
تب زمانى اتفاق مى افتد که قسمت تعدیل
گرماى درونى بدن، دماى بدن را از حد طبیعى بالاتر مى برد. این بخش در قسمتى
از مغز که هیپوتالاموس نام دارد، وجود دارد.
هیپوتالاموس مى داند که
بدن شما چه دمایى باید داشته باشد و این پیغام را به بدن شما مى فرستد که
در همان دما باقى بماند. این دما معمولاً حدود ۳۷ درجه سلسیوس یا ۹۸/۶
درجه فارنهایت است.
دماى بدن اکثر افراد در طول روز دچار تغییرات ناچیزى
مى شود. معمولاً در صبح کمتر و در عصر یا بعدازظهر کمى بیشتر است، در
کودکان نیز وقتى مشغول بازى، ورزش و یا دویدن هستند دماى بدنشان دچار
نوساناتى مى شود.
گاهى اوقات هیپوتالاموس براى مقابله با دماى بالا که
در نتیجه پاسخ به یک عفونت، بیمارى، یا دلایل دیگر ایجاد مى شود به کمک بدن
مى شتابد.
ولى چرا هیپوتالاموس به بدن مى گوید که براساس دماى جدید
تغییر کند؟ محققین معتقدند تغییر دما و گرما، راه بدن براى مقابله با چربى
هایى است که باعث عفونت ها مى شوند و بدن جاى راحتى براى آنها به شمار نمى
رود.
چه چیزى باعث تب مى شود؟
این موضوع مهم را به خاطر داشته باشید
که تب به تنهایى یک بیمارى نیست بلکه معمولاً از علائم یک مشکل اصولى دیگر
است. تب چندین دلیل بالقوه دارد:
عفونت: بیشتر تب ها در اثر عفونت یا
دیگر بیمارى ها به وجود مى آیند، تب با یک مکانیزم دفاعى طبیعى همزمان به
بدن در مبارزه با عفونت ها کمک مى کند.
لباس زیاد پوشیدن: نوزادان بخصوص
آنهایى که تازه متولد شده اند، ممکن است در اثر قرار گرفتن در یک محیط گرم
یا پوشیدن لباس زیاد به تب دچار شوند، زیرا قادر نیستند دماى بدن خود را
منظم کنند و با دماى بیرون وفق دهند.
مصونیت: نوزادان و کودکان گاهى پس
از واکسن زدن به تب خفیفى مبتلا مى شوند. دندان درآوردن نیز باعث بروز تب
خفیفى در نوزاد مى شود ولى چنانچه دماى بدن نوزاد یا کودک نوپاى شما به بیش
از ۳۷/۸ درجه سلسیوس برسد، دلیل آن دندان درآوردن نیست و باید مشکل دیگرى
داشته باشد.
چگونه باید متوجه شوم که تب فرزندم علامت یک مشکل یا بیمارى جدى اى است؟
در
گذشته پزشکان براى درمان تب تنها به دماى بدن اکتفا مى کردند، ولى امروز
علاوه بر دماى بدن، شرایط کلى کودک نیز مورد بررسى قرار مى گیرد.
کودکانى
که دماى بدنشان کمتر از ۳۸/۹ درجه سلسیوس است معمولاً احتیاج به مداوا و
درمان ندارند، مگر اینکه احساس راحتى نداشته باشند. البته در این مورد یک
استثنا وجود دارد: چنانچه نوزاد سه ماهه یا کوچکترى دارید، با دماى بدن ۳۸
درجه سلسیوس یا بیشتر باید با پزشک کودک خود مشورت کنید یا او را به مرکز
اورژانس ببرید، زیرا در این سن حتى یک تب خفیف نیز مى تواند علامت یک عفونت
جدى باشد. اما در مورد کودکان بزرگتر، رفتارها و میزان فعالیت ها باید
دقیقاً مورد بررسى قرار بگیرد.
با مشاهده رفتار فرزندتان، شما متوجه مى
شوید که آیا یک بیمارى خفیف و سطحى دارد یا باید به پزشک مراجعه کنید.
چنانچه فرزند شما همچنان تمایل به بازى، خوردن و نوشیدن داشته باشد، چهره
اش خندان باشد یا رنگ پوستش طبیعى باشد، بدین معناست که بیماریش جدى نیست و
تبش بزودى پایین مى آید. البته چنانچه فرزندتان تب داشت و تمایلى به غذا
خوردن نداشت، اصلاً جاى نگرانى نیست، زیرا این حالت در مورد عفونت هایى که
باعث بروز تب مى شود، کاملاً طبیعى است.
چگونه متوجه شوم که فرزندم تب دارد؟
یک
بوس کوچک روى پیشانى یا قرار دادن دست روى پوست فرزندتان کافى است تا
متوجه تب او شوید. البته این دما بستگى به شخصى که این کار را انجام مى
دهد، دارد و کاملاً نمى تواند اندازه گیرى درست و دقیقى باشد.
با
استفاده از یک درجه مى توانید میزان دماى بدن فرزند خود را اندازه گیرى
کنید. ۳۸ درجه سل سیوس هنگامى که درجه را در باسن نوزاد قرار مى دهید،
۳۷/۵ درجه سلسیوس، وقتى در دهان قرار مى دهید، ۳۷/۲ درجه سلسیوس و وقتى
که در زیر بازوى نوزاد قرار مى دهید، تب او را نشان مى دهد. البته تب بالا
به شما نمى گوید که فرزند شما چقدر بیمار است. یک سرماخوردگى ساده یا عفونت
ویروسى مى تواند باعث تب بالا (۳۸/۹ تا ۴۰ درجه سلسیوس) شود، اما نشان
دهنده مشکل جدى نیست. عفونت هاى جدى باعث تب نمى شود، بلکه باعث پایین آمدن
غیرطبیعى دماى بدن نیز مى شود، بخصوص در نوزادان کوچک.
به دلیل اینکه
تب ممکن است بالا و پایین رود، گاهى اوقات کودکى که تب دارد ممکن است سردش
شود، زیرا بدن سعى دارد گرماى اضافه تولید کند و کودک چون مى خواهد گرماى
اضافه را خارج کند، عرق مى کند و دماى بدن شروع مى کند به کاهش پیدا کردن.
گاهى
اوقات کودکى که تب دارد تندتر از حالت عادى نفس مى کشد و گاهى ضربان قلبش
نیز تندتر مى شود و چنانچه فرزندتان مشکل تنفسى داشت و براحتى قادر به نفس
کشیدن نبود، یا خیلى تند نفس مى کشید، و حتى بعد از پایین آمدن تبش هنوز
تند نفس مى کشید، حتماً با پزشک تماس بگیرید و یا کودک خود را نزد پزشک
ببرید
آفتاب:یک نفرازهرسه کودکی که در دوران خردسالی به التهاب شدید گوش مبتلا شده اند،در بزرگسالی دچار سکته مغزی می شوند.
این در حالی است که گاهی التهاب های گوش کودکان جدی گرفته نمی شود و مدتها بدون درمان باقی می ماند.